Sinopsia

<p>Hiru egun jitoan igaro ondoren, naufrago jubilatu batzuk uharte apartatu eta jendegabetu batera heldu dira. Hogeita bi gizonemakume dira, jubilatuak guztiak, oporretara joan direnak.<br /> <br />&ndash;Eta orain zer egingo dugu? &ndash;galdetu zuen agure batek, hodeiertz neurtezinari begira.<br />Hitz haiek entzutean, bi emakume zahar negarrez hasi ziren.<br />&ndash;Non gaude? Zer gara? Nondik gatoz? Nork jasoko gaitu? Zer gertatuko da gure semealabekin?<br />Elkarteko lehendakariak, hemendik aurrera Bat izango den horrexek, emakume negartiei kalpar<br />luzea ferekatu, eta ondoren esan zuen:<br />&ndash;Bukatu dira pitokeriak! Antolatu beharra daukagu. Zenbat gara, ea, ikus dezagun: hogeita bi.<br />Guztiak gaude eta! Ongi ba: hemendik aurrera, antolakuntza militarra. Utikan izenak. Gutako<br />bakoitzak zenbaki bat izango du. Ni, adibidez, Bat izango naiz.<br />Noski, ederederra zarelako zu…<br />&ndash;Ez! Lehendakaria naizelako! Eta konforme ez dagoenak ospa egitea du.<br />&ndash;Esango didazu nola…<br />&ndash;Ongi, zu, Bi; zu, Hiru… Eta horrela, gauden ordenari jarraituz, Hogeita bi arte.<br />&ndash;Eta norbait hiltzen bada, zenbakiak bere hartan mantendu edo egokitu egiten dira?</p>