Sinopsia

Duela gutxi oraindik, Donibane Lohizune-Ziburuko portua arrantza-ontziz bete-betea zen, zein baino zein maiestatedunak. Kai bazterrean, haien diseinu lerdenak fierki agertzen ziren eta uste genuen itxura ezagun haiek betiereko egonen zirela. Egun, gauzak erabat aldatu dira. Portua polikinaka hustu da eta sariak banatuak izan dira, itsasontzi eder horiek botalekura bidaliz.
2013an, Airosa-k bere 60. urtemuga ospatu du. Hirurogei urtez ari izana da arrantzan, itsasoan gaindi. Iragan oparo batetik, hau da, euskal klipper ausartak Dakarrera abiatzen ikusi zituen garaitik bizirik atera den itsasontzi bakarra da Airosa ederra. Horra zergatik 2002az geroztik monumentu historiko gisa sailkatua den (gertaera bakana itsasontzi batentzat). Hala ere, museoko obra bat izatetik urrun, ohitura luze horren azken lekukoa da, bizirik dirauena.
Séverine Dabadie Airosan ontziratu da, atun gorriaren gibeletik ibiliz, bolintxaren bidezko arrantza eta kanabera erabiltzen duen peita biziko arrantza argazkitan hartzeko. Christiane Etchezaharreta-rekin batera, arrantza arduradun bezain arrazoizkoa egiten duten itsasturiak eta Airosa itsasontzi miresgarria omendu nahi izan ditu. Aro modernoak, oraindik dardarka dagoen gure iragana bere aparraz osoki estali aitzin.